مشاهدات مستقیم پارامترهای یونسفری اطلاعات دقیقی درباره یونسفر فراهم می ­کنند که از مهم­ترین آنها می ­توان به مشاهدات یونوسوند و پروب لانگمویرهای (Langmuir Probes) نصب شده بر روی ماهواره­ ها اشاره کرد. در حال حاضر در کشور ایران ایستگاه یونوسوند فعال وجود ندارد، بنابراین مشاهدات پروب لانگمویرها می ­توانند کمک شایانی به مطالعات یونسفری کنند. این تحقیق به مقایسه و ارزیابی مشاهدات چگالی الکترونی پروب لانگمویر نصب شده روی سه ماهواره­ سوآرم (Swarm) متعلق به آژانس فضایی اروپا و ماهواره لرزه­ نگاری-الکترومغناطیسی چین (CSES) پرداخته است. توزیع جهانی مشاهدات چگالی الکترونی ماهواره ­های Swarm A و CSES سازگاری خوبی بین مشاهدات دو ماهواره برای مدارهای بالاگذر (شب) و مدارهای پایین ­گذر (روز) نشان داد. ضرایب همبستگی بین مشاهدات این دو ماهواره در روز و شب به ترتیب 0/9268 و 0/8171 محاسبه گردید که نشان­ دهنده انطباق بالای آنها است. مقایسه رفتار مشاهدات چگالی الکترونی در محل تقاطع مدارات هم­زمان همین نتایج را تایید کرد. ضرایب همبستگی بین مشاهدات چگالی الکترونی ماهواره ­های A، B و C ماموریت Swarm با ماهواره CSES برای روز به ترتیب 0/9199، 0/9138 و 0/9099 و برای شب به ترتیب مقادیر 0/8990، 0/9467 و 0/8181 محاسبه گردید که نشان می ­دهد مشاهدات چگالی الکترونی جفت ماهواره­ ها به ­ویژه ماهواره Swarm B با CSES همبسته­ اند که می ­تواند به دلیل ارتفاع نزدیک این دو ماهواره باشد. بررسی نسبت مقادیر چگالی الکترونی ماهواره Swarm A به CSES نشان داد که مقدار چگالی الکترونی ماهواره Swarm A اغلب حدود 4 تا 7 برابر CSES است. همچنین بررسی مقادیر چگالی الکترونی حاصل از مدل یونسفری مرجع جهانی (IRI2016) با مشاهدات ماهواره ­های Swarm و CSES، نشان داد که ارتباط سیستماتیک و مشخصی بین آنها به ­ویژه در شب وجود ندارد ولی مقادیر چگالی الکترونی مدل IRI2016 بین مقادیر دو ماهواره دیگر است و در بیشتر موارد مقادیر آن حدود 1 تا 3 برابر مقادیر CSES است.

ناحیه بالایی جو زمین که یونسفر نامیده می شود، محیطی است به شدت متغیر با زمان و مکان و دارای ویژگی های فیزیکی بسیار پیچیده که در آن چگالی الکترون های آزاد زیاد است و ازاین رو تاثیر بسزایی بر انتشار امواج رادیویی در این محیط خواهد داشت. هنگامی که سیگنال های ماهواره های سیستم تعیین موقعیت جهانی (Global Positioning System (GPS)) از یونسفر عبور می کنند، ممکن است دچار نوسانات سریع دامنه و تغییرات غیرمنتظره ای در فاز سیگنال شوند که این پدیده را تحت عنوان درخشش یونسفری می شناسیم. درخشش یونسفری که خود ناشی از بی نظمی های کوچک مقیاس در چگالی الکترونی یونسفر (تحت تاثیر فعالیت های خورشیدی) است، بسته به مکان و زمان وقوع آن، می تواند به شدت بر دقت و صحت مشاهدات GPS اثرگذار باشد. هدف مقاله ی حاضر مطالعه موردی رخداد این پدیده در ناحیه ایران و تغییرات آن است. به این منظور در این مقاله به بررسی مشاهدات GPS و کشف وقوع درخشش های یونسفری در آن ها پرداخته شده است. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان دهنده ی وقوع پدیده ی درخشش یونسفری و تاثیر آن بر مشاهدات GPS در این منطقه است.

جوشش های پلاسمای یونسفری معمولا سبب ایجاد تغییراتی نامنظم در چگالی الکترونی یونسفر می شوند. این تغییرات در فاز سیگنال ارسالی از ماهواره تاثیر گذاشته و درنهایت مجموعه ای از این تغییرات در لایه یونسفر سبب ایجاد پدیده ای به نام درخشش یونسفری می شود. این پدیده به صورت نامنظم رخ می دهد و درصد رخداد آن در نواحی با عرض جغرافیایی پایین نسبت به مناطق با عرض جغرافیایی متوسط و بالا بیشتر است. در نواحی استوایی احتمال وقوع این پدیده معمولا پس از غروب خورشید افزایش می یابد که می توان اغتشاشات پلاسما را به عنوان یکی از عوامل وقوع این پدیده در این بازه زمانی دانست. پژوهش حاضر پیرامون مدل سازی و درنهایت پیش بینی درخشش یونسفری با استفاده از پارامترهای فیزیکی مرتبط با این پدیده می باشد. مدل سازی انجام شده در این پژوهش با استفاده از روش شبکه عصبی و ترکیب آن با الگوریتم ژنتیک که نوعی الگوریتم جهت برآورد مینیمم مطلق برای وزن های شبکه عصبی می باشد و نتایج حاصل از آن نسبت به مدل سازی با شبکه های عصبی که تنها متمرکز بر روش های کمترین مربعات می باشند، دقیق تر است. این مدل سازی برای محدوده عرض های جغرافیایی پایین و منطقه نزدیک به استوا انجام گرفته و به این منظور ایستگاه مشاهداتی گوام (GUAM) متعلق به سرویس IGS واقع در کشور گوام و با طول 144. 8683 و عرض جغرافیایی 13. 5893 می باشد، انتخاب شده است که درخشش یونسفری در این محدوده با میزان 20 درجه اختلاف نسبت به استوا، پدیده ای غالب است. این مدل سازی برای ماه ژوئن سال 2017 انجام گرفته و به واسطه آن یک پیش بینی عددی به کمک داده های فیزیکی یونسفر برای روز اول ماه جولای سال 2017 که روز بعد از این مدل سازی است، انجام گرفته است. مدل طراحی شده در این پژوهش توانایی پیش بینی روزانه برای پدیده درخشش یونسفری در منطقه مورد مطالعه را با دقتی در حدود 78 درصد داراست.

طوفان های ژئومغناطیسی از اصلی ترین عوامل ایجاد اغتشاشات یونسفری در ابعادی متفاوت هستند که بسته به شدت آن ها میتوانند تاثیرات مخربی بر سیگنال های رادیویی گذرنده از این محیط داشته باشند. طوفان ژئومغناطیسی رخداده در 6 الی 12 سپتامبر سال 2017 بزرگترین طوفان ژئومغناطیسی آن سال بوده که ناشی از فوران های پی در پی در تاج خورشیدی است. این پژوهش سعی در شناسایی رفتار اغتشاشات یونسفری در هنگام طوفان ژئومغناطیسی با استفاده از مشاهدات ایستگاه های زمینی GNSS و استفاده از مشاهدات ماهواره های ماموریت SWARM جهت شناسایی رفتار قسمت بالایی یونسفر در بازه زمانی طوفان ژئومغناطیسی را دارد. برای این منظور از ایستگاه مشاهداتی GNSS واقع در کشور تانزانیا OLO3 (-2. 75 E, 35. 87 N, 1483. 00 H) که در ناحیه آنامولی استوایی قرار دارد، استفاده شده است. در کنار مشاهدات گیرنده زمینی GNSS از مشاهدات ماهواره های SWARM در محدوده ایستگاه مشاهداتی زمینی استفاده شده است. در این راستا از مشاهدات VTEC، S4 و ROTI برای شناسایی اغتشاشات یونسفری دربازه زمانی طوفان ژئومغناطیسی برای گیرنده زمینی و گیرنده GNSS ماهواره های SWARM استفاده شده است. در کنار این مشاهدات، مشاهدات گیرنده Langmuir plasma probes ماهواره های SWARM به منظور مشاهده چگالی الکترونی و نرخ تغییرات آن به کار گرفته شده است. بررسی مشاهدات انجام شده حاکی از این موضوع است که با افزایش اغتشاشات ژئومغناطیسی در روزهای 7 و 8 سپتامبر مقادیر پارامترهای یونسفری حاصل از گیرنده زمینی و داده های ماهواره های SWARM افزایش یافته که نشان دهنده تاثیر طوفان ژئومغناطیسی بر افزایش اغتشاشات یونسفری است. این پژوهش علاوه بر مشاهدات گیرنده زمینی از مشاهدات ماهواره های SWARM نیز برای شناسایی رفتار اغتشاشات یونسفری در زمان طوفان ژئومغناطیسی بهره می گیرد. این مقاله سعی در معرفی و استفاده از ظرفیت این دسته از ماهواره ها به عنوان مکمل و یا جایگزینی برای مشاهدات گیرنده های زمینی در مناطق صعب العبور و اقیانوس ها را دارد.

دبی جریان در سرریزها به طور مستقیم با طول تاج سرریز متناسب است، در صورتی که عرض کانال یا مخزنی که سرریز بر روی آن اجرا می شود محدود باشد، یکی از راهکارهای افزایش ظرفیت، افزایش طول تاج سرریز با زیگزاگ کردن سرریز در پلان می باشد. در این تحقیق تعداد 196 آزمایش بر روی 9 مدل فیزیکی با تغییر پارامترهای هندسی از جمله زاویه دیواره سرریز (α)، ارتفاع سرریز (P)، شکل دماغه ها، فرم تاج سرریز و شیب دهانه های ورودی جهت بررسی عملکرد هیدرولیکی سرریزهای کنگره ای انجام گردید. ضریب دبی سرریزهای کنگره ای با زاویه دیواره (o12=α) کمتر از زوایای دیگر (o20و o35=α) بدست آمده است. علت آن را می توان چنین بیان کرد که با افزایش زاویه دیواره سیکل ها، زاویه نزدیک شدن جریان با دیواره سیکل ها به حالت عمودی نزدیک تر شده و این سرریزها شبیه سرریزهای خطی عمل می کنند و در نتیجه ضریب دبی جریان بیشتر می شود. شیب دار کردن دهانه-های ورودی بدلیل کاهش افت جریان ورودی به سرریز و همچنین افزایش 10 درصدی ارتفاع سرریز و تغییر فرم تاج سرریز به فرم ربع دایره ای، ضریب دبی را افزایش داده ولی با نیم دایره ای کردن دماغه های بالادست تاثیر چندانی در ضریب دبی مشاهده نگردید. کارایی سیکل سرریزهای کنگره ای با افزایش زاویه دیواره ها کاهش می یابد بطوریکه در 2/0=H t/p کارایی سیکل سرریزهای کنگره ای با زوایای دیواره 35، 20 و 12 درجه به ترتیب برابر 1، 2 و 3 بدست آمده است.

امروزه یکی از متداولترین روشهای تعیین موقعیت، استفاده از سیستم تعیین موقعیت جهانی (GPS) می باشد. مشاهدات این سیستم آلوده به خطاهای اتفاقی و سیستماتیک مختلفی هستند که یکی از مهمترین آنها، خطای یونسفر است. یونسفر لایه ای از جو است که در ارتفاع 60 تا 1000 کیلومتری از سطح زمین قرار دارد. چون یونسفر یک محیط dispersive است، مشاهدات کد و فازموج حامل به ترتیب دستخوش تأخیر و تقـــدم می گردند. به علاوه از آنجائیکه یونسفر بعد از خطای SA 1 بیشترین تأثیر را روی مشاهدات GPS دارد، تلاشهای گسترده ای جهت مدلسازی خطای یونسفر، صورت پذیرفته است. در این مقاله، امکان مدلسازی خطای یونسفری، با استفاده از مشاهدات ایستگاههای دائمی GPS مورد بررسی قرار گرفته است. ایستگاههای دائمی به لحاظ آنکه به طور پیوسته در حال ثبت اطلاعات بوده و موقعیتشان با دقت بالایی معلوم است، ارائه دهندة مشاهدات مناسبی جهت مدلسازی خطاهای مختلف موجود در GPS به ویژه خطای یونسفری، خطای تروپسفری، خطای مداری، خطای ساعت گیرنده و ماهواره، می باشند. مطالعة خاص این مقاله بر روی مشاهدات جمع آوری شده در ایستگاه دائمی تهران صورت گرفته است. به کمک مشاهدات این ایستگاه مدلی جدید برای حذف خطای یونسفری ارائه شده که قادر به حذف تقریباً 85% خطای یونسفر در منطقه ای به وسعت 1400 کیلومتر می باشد.

ورود ذرات باردار به یون سپهر، می تواند تغییراتی در غلظت الکترونی لایه های یون سپهری به وجود آورد. در روزهای آرام مغناطیسی، ذرات بارداری موسوم به باد خورشیدی که از خورشید به سمت زمین می وزند می توانند به صورت محدودی در مناطق قطبی زمین به جو زمین وارد شوند. اما تعداد ذرات ورودی به جو زمین در هنگام اختلال های شدید در خورشید و به علت سرعت زیادی که این ذرات در این زمان ها دارند خیلی بیشتر می شود. بنابراین تغییرات شدیدی در یون سپهر در هنگام وقوع چنین اختلال های رخ می دهد. در این مقاله اثرات وقوع توفان مغناطیسی بر لایه های D و E بحث شده و این اثرات بر لایه F2، ناشی از توفان های مغناطیسی در روزهای 18 اوت 2002 برای رصدخانه جولیوسرا در آلمان و 15 مه 2005 در رصدخانه اسلاو انگلستان مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. کاهش چگالی یا غلظت الکترونی لایه F2 در زمان های بعد از وقوع توفان مغناطیسی، به خصوص در هنگام شب، به طور واضح قابل مشاهده است.

هدف: مقایسه روش ایمنوفلورسنت غیرمستقیم با بررسی کشتارگاهی در مطالعه سارکوسیستیس فوزیفورمیس در گاومیشهای کشتار شده در کشتارگاه اهواز.حیوانات: تعداد سیصد و نود و هشت راس گاومیش کشتار شده در کشتارگاه اهواز در این بررسی از نظر آلودگی به سارکوسیستیس فوزیفورمیس در گروههای بالغ و نابالغ و در دو جنس مختلف مورد بررسی سرولوژیکی و کشتارگاهی قرار گرفتند.روش: خونگیری از گاومیشها قبل از کشتار در کشتارگاه و انجام آزمایش ایمنوفلورسنت غیرمستقیم بر روی سرمهای مربوطه، ارزیابی مری، دیافراگم، عضلات مخطط و عضله قلب دامهای کشتار شده از نظر آلودگی به کیست های ماکروسکوپی و میکروکیست های سارکوسیستیس فوزیفورمیس به روش مشاهده مستقیم و آزمایش Dob smear.تجزیه و تحلیل آماری: نتایج حاصله پس از تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون مربع کای از نظر چگونگی ارتباط فاکتورهای مورد مطالعه با یکدیگر به وسیله نرم افزار SPSS و از نظر تعیین بخت آلودگی بافتی در رابطه با تیتر آنتی بادی، آنالیز رگسیون لجستیک توسط نرم افزار MINITAB انجام گرفت.نتایج: نتایج این بررسی آلودگی دامهای تحت مطالعه به فرم های ماکروسکوپی و میکروسکوپی سارکوسیست را به ترتیب برابر 18.6 درصد و 53.5 درصد نشان داد که بیشترین میزان آلودگی اعم از ماکروسکوپی یا میکروسکوپی در بافت مری و کمترین آن در بافت قلب مشاهده شد. هیچ گونه اختلاف معنی داری در ارتباط با جنس در میزان آلودگی به فرمهای ماکروسکوپی و میکروسکوپی انگل مشاهده نشد ولی میزان آلودگی دامهای بالغ به طور معنی داری بیش از دامهای نابالغ بود. 100 درصد گاومیشهای تحت مطالعه در آزمایش ایمنوفلورسنت غیرمستقیم، آلودگی را حداقل با تیتر 40 :1 نشان دادند. بیشترین فراوانی دامها در گروه دارای تیتر 640 :1 (25.9 درصد) و کمترین آنها در گروه دارای تیتر 1:10240 (1.5 درصد) مشاهده شد. بین عیار آنتی بادی در آزمایش IFA و آلودگی بافتها به فرم های ماکروسکوپی و میکروسکوپی انگل ارتباط معنی داری مشاهده شد (P<0.05) به نحوی که با افزایش عیار آنتی بادی تا 64 :1 میزان آلودگی بافتی افزایش و بالاتر از این عیار میزان آلودگی کاهش نشان داد. نوع رابطه بین سن و جنس با میزان آلودگی به سارکوسیستیس در گاومیشها در آزمایش IFA و آزمایشات بفتی کاملا با یکدیگر همخوانی داشت.نتیجه گیری: آزمایش ایمنوفلورسنت غیرمستقیم را می توان به خوبی به منظور بررسی وضعیت آلودگی گاومیشهای یک منطقه به سارکوسیستیس فوزیفورمیس مورد استفاده قرار داد.